Ode aan stijlicoon Coco Chanel
Gabrielle Chanel, bijnaam Coco, werd in 1883 geboren in Saumur, Frankrijk. Haar ouders waren arm en haar moeder stierf al op jonge leeftijd waardoor haar vader besloot haar naar de nonnen te sturen. Coco voelde zich totaal afgewezen door haar vader en was eenzaam. Ze moest zo al heel jong leren om te overleven. Ze moest de kracht vinden haar persoonlijke crisis te boven komen en dat deed ze door kleding te gaan maken en deze te dragen. Zo ontwikkelde ze een eigen stijl. Van de nonnen leerde ze naaien, borduren en al snel kon ze toveren met naald en draad. Coco hervond zichzelf en creëerde een nieuw leven.
Ze werkte hard, kreeg een baantje als naaister, zong en danste in een nachtclub en op deze manier stapte de dappere Coco uit haar slachtofferschap en nam de verantwoordelijkheid voor haar eigen leven. Ze stapte uit het donker en in het licht, ze wilde nooit meer arm en ongelukkig zijn en nam de vrijheid om haar toekomst vorm te geven zoals zij dat wilde, dat lukte én hoe…
Ze werd de minnares van een welgestelde textielerfgenaam Etienne Balsan en ze bewoog zich in de betere franse kringen, ze ging experimenteren met design en ontwikkelde de paardrijbroek voor vrouwen. Deze broek gaf de vrouw meer bewegingsvrijheid en dit was baanbrekend in haar tijd. Elegante kleding ontwerpen voor vrouwen werd haar missie en ze gebruikte daarvoor prachtige zachte en luxe stoffen. Haar ontwerpen zoals de Little Black Dress (LBD) werden een groot succes en in 1910 opende ze met hulp van haar rijke vrienden een eigen boetiek aan de Rue Cambon in Parijs gevolgd door een waanzinnige boetiek in Deauville, een stijlicoon was geboren en de rest is history…
Coco ontdekte door het maken van kleding haar passie voor ontwerpen en bleef trouw aan haar eigen ideeën en haar persoonlijkheid en zo maakte ze haar dromen waar.
